هزینه اولیه اسکلت‌های فولادی اغلب بیشتر از اسکلت‌های بتنی است. فولاد به عنوان یک ماده عموماً گرانتر از بتن است. با این حال، سرعت ساخت اسکلت فلزی در مقابل اسکلت بتنی و همچنین توانایی کار در شرایط آب و هوایی مختلف، می‌تواند مقداری از این تفاوت هزینه را جبران کند.
زمان و سرعت ساخت:
اسکلت‌های فولادی معمولاً زمان ساخت سریع‌تری نسبت به اسکلت‌های بتنی دارند. این می‌تواند صرفه‌جویی در هزینه‌های نیروی کار، کاهش بهره وام‌های ساخت و ساز و اشغال زودتر شود که می‌تواند از نظر اقتصادی مفید باشد.
سازه فولادی به عنوان یک گزینه مقاوم برای ساخت و ساز شناخته شده است. این سازه‌ها به علت یکپارچگی بالا، نیاز به تعمیرات و نگهداری سالانه کمتری دارند. از طرف دیگر، ساختمان‌های فلزی به طور دائمی به عنوان یک گزینه قابل اعتماد برای کاربران عمل می‌کنند. همچنین، در صورت تصمیم به فروش، این نوع ساختمان قابلیت نقد‌شدن را نیز دارد.
سازه‌های فلزی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که مقاومت بالایی در برابر زلزله، طوفان، بارش فرسایشی برف، باد شدید، سیل، و دیگر عناصر طبیعی دارند. این مقاومت به عنوان یک ویژگی ایمنی برجسته در ساختمان‌های فلزی شناخته می‌شود.
با سرعت اجرای بیشتر، ساختمان‌های فلزی در مدت زمان کمتری آماده می‌شوند. به عنوان مثال، در اسکلت فلزی، پس از آماده‌سازی ستون‌ها، چندین طبقه به سرعت ایجاد می‌شوند. این سرعت در اجرای سازه‌ها به معنای بهره‌برداری سریع‌تر از ساختمان، تأثیر مثبتی در بازگشت سریع سرمایه دارد و این یکی از مزایای اساسی سازه‌های فلزی نسبت به سازه‌های بتنی است.
ما در استیلا سریع ترین سرعت اجرا اسکلت فلزی را با بالاترین کیفیت داریم.
هزینه‌های بلندمدت:
هزینه‌های بلندمدت اسکلت‌های فولادی و بتنی می‌تواند بر اساس عواملی مانند نگهداری، تعمیر و بهره‌وری انرژی متفاوت باشد. اسکلت‌های فولادی در صورت محافظت مناسب در برابر خوردگی ممکن است به تعمیر و نگهداری کمتری نیاز داشته باشند، اما در صورت عدم نگهداری می‌توانند در طول زمان مستعد خوردگی باشند. از سوی دیگر، اسکلت های بتنی ممکن است نیاز به تعمیر و نگهداری کمتری داشته باشند، اما در صورت بروز مشکلات، تعمیر آن‌ها چالش‌برانگیزتر و پرهزینه‌تر است.
بهره وری انرژی:
اسکلت‌های فولادی می‌توانند بازده انرژی بیشتری داشته باشند زیرا عایق بیشتری را ممکن می‌سازند و می‌توانند با سیستم‌های ساختمانی با انرژی کارآمد ترکیب شوند. این می‌تواند منجر به کاهش هزینه‌های عملیاتی از نظر گرمایش و سرمایش شود.
دوام:
دوام یک عامل مهم در عملکرد اقتصادی یک ساختمان است. سازه‌های فولادی و بتنی که به درستی طراحی و نگهداری می‌شوند می‌توانند طول عمر بالایی داشته باشند، اما هر ماده الزامات منحصر به فرد خود را برای دستیابی به دوام دارد.
تأثیر محیطی:
تأثیر زیست محیطی یک ساختمان، از نظر ردپای کربن و پایداری آن، می‌تواند ملاحظات اقتصادی بلندمدت را تحت تأثیر قرار دهد. فولاد به دلیل قابلیت بازیافت می‌تواند سازگارتر با محیط زیست باشد، اما تولید فولاد می‌تواند انرژی بر باشد. از طرف دیگر بتن به دلیل تولید سیمان دارای ردپای کربن بالایی است.
سازگاری و اصلاح:
سازه‌های فولادی می‌توانند سازگارتر باشند و اصلاح یا گسترش آن آسان‌تر باشد، که می‌تواند در صورت تغییرات آتی یا نیاز به گسترش، در هزینه‌ها صرفه‌جویی کند.
ارزش فروش مجدد اسکلت فلزی:
انتخاب مصالح می‌تواند بر ارزش فروش مجدد ساختمان تأثیر بگذارد. سازه‌های فولادی که به خوبی نگهداری می‌شوند به دلیل سازگاری و امکانات طراحی مدرن ممکن است در اینجا برتری داشته باشند.
هنگام مقایسه جنبه‌های اقتصادی اسکلت‌های فولادی و بتنی، توجه به کل چرخه عمر ساختمان، از طراحی و ساخت تا تعمیر و نگهداری و در نهایت تخریب، ضروری است. پروژه‌ها و برنامه‌های مختلف ممکن است یک ماده را بر ماده دیگر ترجیح دهند، و ارزیابی این عوامل در زمینه پروژه ساخت و ساز خاص و اهداف بلندمدت آن بسیار مهم است. علاوه بر این، عواملی مانند شرایط بازار محلی، مقررات، و در دسترس بودن نیروی کار ماهر نیز می‌توانند بر تصمیم اقتصادی بین اسکلت فولادی و بتنی تأثیر بگذارند.